گریه کردم گریه کردم اما دردمو نگفتم

 تکیه کردم به غرورم تا دیگه از پانیافتم

 گریه کردم گریه کردم

 چه ترانه بی اثر بود

 مثل مشت زدن به دیوار

 اولین فصل شکستن آخرین خدانگهدار

 من به قله میرسیدم اگه هم ترانه بودی

 صد تا سد و میشکستم اگه تو بهانه بودی

 اگه هم ترانه بودی اگه تو بهانه بودی

 اگه هم ترانه بودی  اگه تو بهانه بودی

 گریه کردم گریه کردم اما دردمو نگفتم......

 با تو فانوس ترانه یه چراغ شعله ور بود

 لحظه ها چه عاشقانه قاصدک چه خوش خبر بود

 کوچه ها بدون بن بست

 آسمونی پر از ستاره شبها گلخونه خورشید

 واژه ها شعر دوباره واژه ها شعر دوباره ......

 دست تکون دادن آخر توی اون کوچه خلوت

 بغض بی وقفه آواز گریه های بی نهایت ...

 گریه کردم گریه کردم اما دردمو نگفتم

گریه کردم گریه کردم اما دردمو نگفتم

گریه کردم گریه کردم  گریه کردم گریه کردم ........


              هیچکی از دل دیگری خبر نداره به خدا...

                               
                                تقدیم به.................

فکر کنید ببینید این نشون دهنده ی چیه